Piercing to stosowany od zarania dziejów sposób zdobienia ciała. W kulturach plemiennych do dziś przekłucia niosą za sobą informację o statusie społecznym, pełnionej funkcji, pochodzeniu. Wiele z nich ma znaczenie rytualne lub religijne. W krajach średnio i wysoko rozwiniętych, kolczykowanie kojarzyło się z przedstawicielami konkretnych subkultur, jednak obecnie stało się popularne w szerokich kręgach miłośników biżuterii. Najbardziej popularne miejsca przekłuć to uszy, nos, warga, język, pępek, sutki, brwi. Ponieważ większość z nich cechuje zwiększona wrażliwość, materiał, z którego wykonano biżuterię musi być wysokiej jakość.
Popularne materiały do piercingu
W przypadku tradycyjnych przekłuć największą popularnością cieszą się złoto i srebro, jednak w przypadku piercingu miejsc wrażliwych, mających kontakt ze śluzówką lub narażonych na urazy mechaniczne (zahaczenie ubraniem, otarcie), a także przy zakładaniu pierwszego kolczyka podczas zabiegu, wybór bywa nieco inny. Najczęściej wykorzystywana biżuteria zrobiona jest z wytrzymałego tytanu, lekkiego bioplastu lub ze stali chirurgicznej z oznaczeniami 316L (niskowęglowa) lub 316LVM (wytwarzana w próżni, używana do przekłuć intymnych), zwanej też stalą szlachetną. To także chętnie kupowana biżuteria do wymiany kolczyków po zagojeniu.
Zalety stali szlachetnej
Biżuteria ze stali chirurgicznej jest hipoalergiczna, nie wchodzi w reakcje z otoczeniem, a do tego do złudzenia przypomina inny znany kruszec – srebro. Jest także niezwykle tania w produkcji i na tyle plastyczna, że łatwo ją giąć oraz formować w różne, ciekawe kształty. Chętnie sięgają po nią osoby, które nie chcą dbać o srebro, a zależy im na wieloletniej wytrzymałości ozdób. Stal szlachetna jest również prosta do sterylizacji, co jest niezwykle ważne podczas wykonywania zabiegów u profesjonalnego piercera. Mogą ją nosić osoby uczulone na nikiel, bowiem ilość tego pierwiastka jest znikoma.
Wady biżuterii stalowej
Choć stal chirurgiczna jako surowiec do wyrobu kolczyków ma więcej zalet, warto na nią uważać zimą oraz wykonując niektóre przekłucia. Podczas ekstremalnie niskich temperatur materiał ten ma skłonności do oziębiania do tego stopnia, że najlepiej jest ją zakryć lub wymienić na inny rodzaj biżuterii. Stal nierdzewna nie jest także zalecana do kolczykowania języka czy ust, bowiem zwiększa ryzyko uszkodzenia szkliwa. W tym wypadku najlepiej połączyć stal z akrylowymi wykończeniami, znacznie łagodniejszymi dla zębów.
Na rynku znajdziesz wiele wzorów kolczyków, bransoletek czy wisiorków ze stali chirurgicznej. Niejednokrotnie wykonaniem dorównują wyrobom z kruszców szlachetnych i na pierwszy rzut oka ciężko je od siebie odróżnić. W przypadku piercingu polecamy wysokiej jakości ozdoby, które znajdziesz w naszym sklepie.
